Γκάρντερνερ Μουσείο Ο Διευθύνων Σύμβουλος Kelvin Browne και ο σύζυγός του ερωτεύτηκαν το εξωτερικό ακρωτήριο όταν επισκέφθηκαν τους φίλους της Νέας Υόρκης στο σπίτι του Σαββατοκύριακου στο Truro, ένα χωριό λίγα μίλια νότια του Provincetown, Η πολυάσχολη πόλη στην άκρη του ακρωτηρίου. Βρήκαν τον εαυτό τους να αγοράζουν ένα saltbox της δεκαετίας του 1780 στην περιοχή μόλις ένα μήνα αργότερα. Το αξιοπρεπές δύο υπνοδωμάτια ήταν σε τραχύ σχήμα, αλλά τοποθετήθηκε σε μια υπέροχη ιδιοκτησία 1 1/4 στρεμμάτων με θέα σε μια λίμνη και με πρόσβαση στον ποταμό Pamet.
“Μας άρεσε η ανακαίνιση των φίλων μας για την« αντίκες »τους (ο όρος που χρησιμοποιείται για τα σπίτια της κληρονομιάς στο ακρωτήριο), έτσι φέραμε τον αρχιτέκτονα, τον Dan Costa και τον εργολάβο, τον John Hopkins, καθώς και τον Todd Westrick, έναν τοπικό σχεδιαστή τοπίου , “Λέει ο Kelvin. Δείτε μέσα στον ανακαινισμένο χώρο που είναι γεμάτος χαρακτήρα και γοητεία της ανατολικής ακτής.
Χτισμένο στο παραδοσιακό στυλ του Saltbox, το σπίτι έχει μια συμμετρική πρόσοψη που είναι επενδυμένη με κέδρο κέδρου που θα μετατρέψει το Silvery με την πάροδο των ετών, μαζί με τα κλασικά παράθυρα διπλής κούρσας και ένα τραβέρσα. Οι τρεις κλιμακωτές στην οροφή προστέθηκαν στο Reno για να φωτίσουν τα υπνοδωμάτια του δεύτερου ορόφου. Ένα νέο φράχτη και απλούστερο κοστούμι εξωραϊσμού στις καθαρές γραμμές του σπιτιού.
Δημιουργήθηκε με τη συγχώνευση του υπάρχοντος κεντρικού δωματίου με δύο μικρότερα δωμάτια, το ανακαινισμένο σαλόνι εκτείνεται στο πλάτος του σπιτιού. Τα σύγχρονα εικονίδια όπως τα φώτα από τον Isamu Noguchi και τον George Nelson και ένα γυάλινο και μεταλλικό τραπέζι του καφέ από τον Warren Platner προσφέρουν μια εντυπωσιακή αντίθεση με την ρουστίκ ξύλινη δομή, την οποία ο ιδιοκτήτης σπιτιού Kelvin Browne αριστερά εκτεθειμένη για να αναδείξει την ομορφιά του Spartan. Ένα παλιό χαλί που βρίσκεται στο Μαρακές εισάγει πιο ζεστό χρώμα.
Σε μια γωνιά του καθιστικού, οι καρέκλες Bertoia-ένα ταπετσαρισμένο, το άλλο με τα σύρματα του που εκτίθενται-συνδυάζονται με έναν καναπέ Chippendale του 18ου αιώνα που καλύπτεται από σκούρο μπλε βελούδο, το είδος που θα μπορούσε να ήταν στο δωμάτιο όταν ήταν το σπίτι που ήταν χτισμένο.
Το δανικό σετ τραπεζαρίας τικ και το setboard αισθάνεται σαν φυσική τακτοποίηση με τις εκτεθειμένες δοκούς σκληρού ξύλου. Το τραπέζι επεκτείνεται σε πάρτι καθισμάτων τόσο μεγάλα όσο 12. Μπαμπού περσίδες σε όλο το σπίτι έχουν μια ρουστίκ εμφάνιση. Η θέα από αυτά τα παράθυρα είναι της λίμνης, οπότε ο Kelvin επέλεξε έργα τέχνης με θέμα φύσης. Το sideboard στεγάζει τρία σύγχρονα μεταλλικά κομμάτια από την Ινδία και μια κεραμική λάμπα που αγοράστηκε στην κοντινή πόλη Wellfleet. Μερικά από τα δάπεδα έχουν πλάτος άνω των 18 “, ένα σημάδι κατάστασης τον 18ο αιώνα.
Το μανδύα στην τραπεζαρία πιθανότατα προστέθηκε στη δεκαετία του 1950, όταν το σπίτι “εκσυγχρονίστηκε” με οροφές γύψου και νέα μπάνια. Οι δύο φωτογραφίες των πράσινων πεδίων είναι από τον καλλιτέχνη του Τορόντο Pamela Purves.
Το ψηλό ανώτατο όριο στην εντελώς ανακατασκευασμένη κουζίνα είναι μια ευπρόσδεκτη αλλαγή από την άνεση των κατώτερων οροφών στον υπόλοιπο κεντρικό όροφο. Τα countertops από ανοξείδωτο χάλυβα και ένα δάπεδο σχιστόλιθου εισάγουν ένα σύγχρονο πνεύμα που λειτουργεί καλά με το απλό, παραδοσιακό ντουλάπι και το κλασικό ντουλάπι διπλής κουζίνας – την αριστερή πλευρά για φαγητό και το ψυγείο, το δικαίωμα για τα πιάτα και το μπαρ.
Στο γραφείο, το ανώτατο όριο γύψου έμεινε άθικτο για να κρύψει μια μάζα υδραυλικών εγκαταστάσεων. Με τους τοίχους και την οροφή του ζωγραφισμένα σε χλωμό αποχρώσεις, αυτός ο χώρος που βλέπει νοτιοδυτικά είναι ο πιο λαμπρός στο σπίτι και ένα ωραίο διάλειμμα από όλο το σκοτεινό ξύλο στα γύρω δωμάτια. Ένας καναπές κρεβάτι εδώ επιτρέπει στο δωμάτιο να ενεργεί ως αίθουσα τηλεόρασης ή τρίτο υπνοδωμάτιο, αν χρειαστεί.
Εκτός από τους υπέροχα πατατοδοτούμενους παλιούς ορόφους, ο δεύτερος όροφος ήταν εντελώς εκσπλαχνισμένος και επανατοποθετημένος. Ένα κορυφαίο ανώτατο όριο κάνει το κύριο υπνοδωμάτιο να αισθάνεται μεγαλύτερο από ό, τι είναι. Ήταν επένδυση με beadboard για να προσθέσει υφή και “έτσιδεν θα έμοιαζε με το περίβλημα της οδού “, Kelvin αστεία. Το κεφαλάρι είναι μια επανατοποθετημένη πόρτα που βγαίνει στο Reno.
Αρχικά το σταθερό του σπιτιού, ο ξενώνας μετατράπηκε σε καθιστικά στη δεκαετία του 1950. Χρειάστηκαν ημέρες για να καθαριστούν οι μπερδεμένοι θάμνοι που χρησιμοποιούσαν για να γεμίσουν το ακίνητο, ειδικά στην περιοχή από τον ξενώνα. Πέρα από το σπίτι, το ακίνητο επιστρέφει στον ποταμό Pamet και τα παλιρροιακά του έλη.
Ο Kelvin επικαλύφθηκε τον καναπέ και τις καρέκλες του ξενώνα στο καλοκαιρινό και πλυντήριο λευκό ηλιοβασίλεμα για να αντιπαραβάλει τους σκοτεινούς, τραχούς ξύλινους τοίχους. Η ζωγραφική στο μανδύα απεικονίζει τους κοντινούς αμμόλοφους στο Provincetown και χρονολογείται στη δεκαετία του 1950, ενώ οι ερωδιές είναι κομμάτια που είχε ο Kelvin εδώ και δεκαετίες.
Η κουζίνα του ξενώνα ωθήθηκε από τη μέση του κύριου δωματίου στη μία πλευρά. Τα ντουλάπια επαναχρησιμοποιήθηκαν από το κύριο σπίτι και τη γοητεία του Ooze Cottage.